فتومونتاژ چیست؟
همه چیز در باره فتومونتاژ
فتومونتاژ چیست؟ شاید وقتی این سوال از ما پرسیده می شود، بیشتر از کلمات، تصاویر متعددی از ترکیب عکسها در جواب به سوال “فتومونتاژ چیست؟” در ذهن ما نقش می بندد.اهمیت دانستن جواب این سوال کجاست؟ چرا باید بتوانیم به آن پاسخ درستی بدهیم؟ میدانم بعد از کار در معدن مطالعه یک مقاله طولانی در یک وب سایت کار سختی است، اما قول خواهیم داد خسته کننده نباشد و یک بار برای همیشه پاسخ کامل به این پرسش بدهیم.
فهرست مطالب
برسی صورت سوال
برای پاسخ به سوال “فتومونتاژ چیست؟” لازم است از ماشین زمان استفاده کنیم. در یک مقطع در 200 سال پیش از میلاد به آن پاسخ بدهیم، در یک مقطع دیگر در اواخر قرن 19 ، همچنین در زمان جنگ جهانی و یا در زمان حال به آن پاسخ بدهیم. بلکه می توان تعریف فتومونتاژ را به دو بخش عموم جامعه و متخصصین جامعه تقسیم کرد. نقطه غم انگیز اینجاست که حتی در عرف جامعه فارسی زبان و جامعه انگلسی زبان تفاوت هایی میان تعاریف وجود دارد. فهمیدن این موضوع سخت نیست. کافی است در اینترنت یک بار به زبان فارسی وبار دیگر به زبان اینگلیسی عبارت فتومونتاژ چیست؟ را جستجو کرده و در نهایت تصاویر نمایش داده شده را با یکدیگر مقایسه کنید.
تقریبا تمام این تعاریف در ذات به یک چیز اشاره دارند و فقط جایگاه و هدف آنها متفاوت است. حتی اگر تصمیم به شرکت در دوره آموزشی فتومونتاژ هم نداشته باشید به عنوان یک هنرمند لازم است با شناخت روند پیشرفت یکی از مهم ترین و تاثیر گزار ترین تکنیک های هنری در طول تاریخ آشنا شوید. و با شنیدن سوال فتومونتاژ چیست؟ به جای تکرار یک پاسخ نادرست و یا حفظی پاسخی متناسب با شرایط به آن بدهیم.
فتومونتاژ چیست؟
اولین بار در 1930-1935 ثبت شد. عکس+ مونتاژ (منبع)
فتومونتاژ به فرآیند و نتیجه ساخت یک عکس ترکیبی با برش، چسباندن و همپوشانی دو یا چند عکس در یک تصویر جدید را فتومونتاژ می گویند. در این فرایند میتوان درز بین تصاویر را به طور کامل از بین برد و تصویری واحد خلق کرد و یا درز بین تصاویر را با توجه به نیازحفظ کرد.
فتومونتاژ را از کلاژ جدا کنید
بیاییم برای کوتاه کردن مسیر شناخت فتومونتاژ آن را یک تکنیک مجزا ببینیم نه نوعی از کلاژ، چرا که در این صورت باید از 200 سال پیش از میلاد در چین شروع کنیم و ابتدا به مسیر تکامل تکنیک کلاژ بپردازیم.
کلمه کلاژ یا تکه چسبانی از زبان فرانسوی گرفته شده است. کلاژ ترکیبی از عکس و متریال های متفاوت مانند کاغذ زخیم، برش های روزنامه، عکس اشیاء، پارچه و… است که، روی سطح بوم و یا هر سطح دیگری برای ایجاد یک تصویر تلفیقی در کنار یکدیگر چسبانده می‌شود. زمانی میگوییم یک فتوکلاژ صورت گرفته که برای بیان نیت، مقصود و ایده هایتان ترکیب‌بندی خاصی با استفاده از مواد و مصالح ایجاد کنید و از آن تصویری خلاقانه ارائه دهید. به زبان ساده‌تر کلاژ از روش‌های سنتی محسوب می‌شود. در حالی که تکنیک فتومونتاژ در فرایند عکاسی شکل می‌گیرد.
همانطور که گفته‌شد فتومونتاژ ترکیبی است از دو یا چند تصویر عکاسی شده که می تواند احساس عکاس های مختلف را نشان دهد. این ترکیب عکسها ممکن است متشکل از دو یا چند عکس باشند. امروزه به جای عبارت فتو مونتاژ می توان از کلمه “کلاژ” استفاده نمود. با این تفاوت که کلاژ ورژن قدیمی تر فتومونتاژ است. جالب است بدانید که در قدیم با استفاده از قیچی وچسب ترکیبات مختلف را بوجود می اوردند. اما امروزه بوسیله نرم افزارهای گوناگون این کار انجام می گیرد.
جایگاه عبارت فتومونتاژ
پس تا اینجا متوجه شدیم که کلاژ نوعی از تکه چسبانی است. فتومونتاژ هم به نوعی تکه چسبانی (چاپ ترکیبی) است که در عکاسی ظهور پیدا کرده و امروزه به صورت پیشرفته و با استفاده از ابزار دیجیتال اجرا خواهد شد. یعنی بیشتر کارهایی که میبینید کلاژ هستند که با ابزار دیجیتال اجرا می شوند و اگر با تکنیک ها عکاسی اجرا شوند فتومونتاژ به شمار می روند. اما خب عبارت فتومونتاژ به صورت گسترده تری بین مخاطبین دنیای هنر دیجیتال در عصر امروز جا افتاده است.
پیشرو های فتومونتاژ در تاریخ چه کسانی بودند؟ کنجکاوی عکاسان در اواخر قرن 19
اولین و مشهور ترین فتومونتاژ اواسط دوره ویکتوریا توسط اسکار رجلندر(Oscar Rejlander) تحت عنوان ” دو راه زندگی” در سال 1857 با استفاده از تکنیک چاپ ترکیبی خلق شد. پس از آن هنری پیچ رابینسون (Henry Peach Robinson) با استفاده از همین تکنیک در سال 1858 اثر “محو شدن” را خلق کرد.
خلق این آثار به طور فعال برای به چالش کشیدن نقاشی و تابلوهای تئاتر در آن زمان آغاز شد. پس در این مقطع فتومونتاژ در عکاسی ظهور پیدا کرده است.
توی تکنیک چاپ ترکیبی چه اتفاقی می افتاد؟ با یک مثال توضیح میدم براتون، در گذشته وقتی تصمیم داشتند سطح نور بیشتری برای وضوح یک عکس دریافت کنند باعث می شد بخشی از تصویر جزئیات خودشو از دست بده. مثلا در ثبت تصویر یک ساختمن برای اینکه ساختمان بهتر دیده بشه به نور بیشتری در عکس نیاز بود که این امر باعث سفید شدن آسمان می شد، برای همین یک بار از ساختمان و یک بار به صورت جدا از اسمان عکس گرفته می شد و در تکنیک چاپ ترکیبی این دو عکس را باهم ترکیب می کردند.
اوخر ویکتوریا
در اواخر دوره ویکتوریا در آمریکای شمالی ویلیام نوتمن از فتومونتاژ برای ثبت رویدادهای اجتماعی بزرگی استفاده می کرد که در غیر این صورت نمی توانستند در در قاب یک فیلم دوربین عکاسی ثبت شوند. بطور مثال در تاریخ فوریه 1899 برای کارناوال، پیست نمایشگاهی ساوت اند او از هر فیگور به طور جداگانه عکاسی کرد و سپس به عنوان یک تصویر واحد تمامی فیگور ها را باهم ترکیب کرد.
کارت پستال ها
کارت پستال‌های فانتزی فتومونتاژ نیز در اواخر دوران ویکتوریا و دوران ادواردین محبوب بودند. یکی از تولیدکنندگان برجسته در این دوره، Bamforth & Co Ltd، از Holmfirth، و West Yorkshire، از New York بود. با این حال، نقطه اوج محبوبیت آن در طول جنگ جهانی اول بود، زمانی که عکاسان در فرانسه، بریتانیا، آلمان، اتریش و مجارستان کارت پستال های فراوانی تهیه کردند که سربازان را در یک هواپیما و عاشقان، همسران، فرزندان، خانواده ها یا والدین را نشان می داد.
جورج گروس در حدود سال 1915 از ترکیب عناصر عکاسی شده و آبرنگ برای خلق فتومونتاژ های زیبای هنری استفاده می کرد.
دیگر فوتومونتاژهای جدید، یک ترفند فرهنگ عمومی، بازی با موتیف های بازیگوشی مانند ادغام مردم و حیوانات، یا گفتن داستان های احساسی در زمان ظهور جنگ بود.
گام های آغازین برای ثبت تکنیک در تاریخ هنر
در سال 1916، جان هارتفیلد و جورج گروس به چسباندن تصاویر به یکدیگر پرداختند، شکلی از هنر که بعدها “فتومونتاژ” نام گرفت.
جورج گروس می نویسد: «وقتی من و جان هارتفیلد در استودیوی خود در South End در ساعت پنج صبح در ماه مه سال 1916 فتومونتاژ را اختراع کردیم، هیچ کدام از ما هیچ تصوری از امکانات بزرگ آن و مسیر پر فراز نشیب آن نداشتیم . همانطور که گاهی در زندگی اتفاق می افتد، ما بدون اینکه بدانیم به رگ طلا برخورد کرده بودیم.
جورج گروس در حدود سال 1915 از ترکیب عناصر عکاسی شده و آبرنگ برای خلق فتومونتاژ های زیبای هنری استفاده می کرد.
فتومونتاژ ابزاری برای مبارزه سیاسی
هنرمندان مختلف دادا در اوایل قرن بیستم با فتومونتاژ به عنوان ابزاری برای طنز سیاسی-اجتماعی بازی می کردند. از رهبران فتومونتاژ دادا می توان به جورج گروس، جان هارتفیلد و هانا هوچ اشاره کرد. این تکنیک به دادائیست‌ها این فرصت را داد تا تصاویری با کیفیتی اما پوچ، مضحک یا آزاردهنده تولید کنند و تصاویر تبلیغاتی یا تبلیغاتی را با گزیده‌هایی از روزنامه‌ها، مجلات و عکسها ادغام کنند. ماهیت تکه تکه شده تصاویر آنها نیز برای جامعه ای که در اثر جنگ از هم پاشیده شده بود و احساس بیگانگی و جابجایی متعاقب آن مناسب به نظر می رسید.
جان هارتفیلد و جورج گروس در سال های 1916 تا 1920 اعضای باشگاه دادا برلین بودند. باید بدانیم که دادیست های آلمانی در تبدیل مونتاژ به یک هنر مدرن نقش اساسی داشتند. اصطلاح “فتومونتاژ” در پایان جنگ جهانی اول، در حدود 1918 یا 1919 به طور گسترده ای شناخته شد.
نوآوری جان هارتفیلد
هارتفیلد از فتومونتاژ به طور گسترده در کتاب‌های ابداعی خود برای انتشارات Malik-Verlag واقع در برلین استفاده می کرد. او ظاهر این جلد کتاب ها را متحول کرد. هارتفیلد اولین کسی بود که از فتومونتاژ برای گفتن یک «داستان» از روی جلد کتاب تا پشت جلد استفاده کرد. او همچنین از تایپوگرافی پیشگامانه برای تقویت اثر استفاده می کرد.
تهدید دیکتاتور ها در جنگ جهانی
از سال 1930 تا 1938، جان هارتفیلد از فتومونتاژ برای ایجاد 240 “فتومونتاژ دوره نازی” استفاده کرد تا از هنر به عنوان سلاحی علیه فاشیسم و رایش سوم استفاده کند. فتومونتاژها در سراسر خیابان های برلین و روی جلد مجله پرتیراژ AIZ منتشرشد، هارتفیلد تا آوریل 1933 در برلین زندگی می کرد، تا زمانی که توسط اس اس هدف ترور قرار گرفت و باعث شد به چکسلواکی فرار کند. با ادامه تولید آثار هنری ضد فاشیستی در چکسلواکی تا سال 1938، فتومونتاژهای سیاسی هارتفیلد جایگاه پنجم را در فهرست تحت تعقیب ترین گشتاپو به دست آورد.
هانا هوچ
دیگر هنرمند تاثیر گذار و پیشرو در این زمینه هانا هوچ بود که در سال 1918 شروع به کسب تجربه در زمنیه فتومونتاژ کرد.هوخ برای اولشتاین ورلاگ (در سال 1877 در برلین تاسیس شد و یکی از بزرگترین شرکت های انتشاراتی آلمان است) کار می کرد و الگوهای بافندگی و گلدوزی را طراحی می کرد که از کار های فتومونتاژ او در آن زمان الهام گرفته شده بود. او تقریباً تا پایان عمر خود به کار با فتومونتاژ ادامه داد.
دیگر هنرمندان بزرگی که اعضای برلین کلاب دادا و نمایندگان اصلی فتومونتاژ بودند، کورت شویترز، رائول هاسمن و یوهانس بادر بودند. عکس‌های انفرادی که برای ایجاد یک سوژه یا تصویر بصری جدید ترکیب می‌شوند، ثابت کردند که ابزار قدرتمندی برای دادیست‌هایی هستند که به جنگ جهانی اول اعتراض می‌کردند و منافعی که آنها معتقد بودند الهام‌بخش این جنگ بودند.
فتومونتاژ در مسیر جهانی شدن
فوتومونتاژ از دادا جان سالم به در برد و تکنیکی بود که سوررئالیست های اروپایی مانند سالوادور دالی به ارث برده و از آن استفاده کردند. نفوذ آن به ژاپن نیز گسترش یافت، جایی که هارو کوگا، نقاش آوانگارد، نقاشی هایی به سبک فتومونتاژ بر اساس تصاویری که از مجلات جمع آوری شده بود، تولید کرد. اولین نمایش گذشته نگر جهان از فتومونتاژ در آلمان در سال 1931 برگزار شد. اصطلاحی که بعداً در اروپا ابداع شد «فتوکولاژ» بود که معمولاً به کارهای بزرگ و جاه‌طلبانه اشاره می‌کرد که تایپوگرافی، قلم مو یا حتی اشیا چسبیده به فتومونتاژ را اضافه می‌کردند.
هنرمندان روسی
فتومونتاژ همچنین در میان سازندگان روسی از جمله اللیسیتسکی، الکساندر رودچنکو، و واروارا استپانوا که تصاویر عکاسی را با عناصر طراحی گرافیکی روشن، جسورانه و رنگارنگ ادغام می‌کردند تا تصاویر قدرتمندی را تولید می‌کردند که انقلاب روسیه را ترویج می‌کردند، رایج بود. اللیسیتسکی به ویژه تجربی بود و طرح‌های بسیار پیچیده‌ای را تولید می‌کرد که از عکسها ساخته شده بودند.
فتومونتاژ و فرهنگ آمریکایی
جوزپ رنائو برنگوئر، فعال جنگ داخلی اسپانیا و هنرمند مونتاژ، پس از تبعید خود به مکزیک در اواخر دهه 1930، کتاب تحسین‌شده‌اش را به نام “شیوه زندگی آمریکایی” کتابی از تصاویر فتومونتاژی که به شدت از فرهنگ آمریکا و آمریکای شمالی انتقاد می‌کرد، گردآوری کرد(فرهنگ مصرف).هم عصر او، لولا آلوارز براوو، فتومونتاژ را در مورد زندگی و مسائل اجتماعی در شهرهای مکزیک استفاده می کرد.
آرژانتین
در اواخر دهه 1940 در آرژانتین، گرته استرن، تبعیدی آلمانی، به عنوان بخشی از یک مقاله روانکاوی منظم در مجله Idilio، شروع به کار فتومونتاژ با موضوع سوئنوس (رویاها) کرد.
فتومونتاژ بعد از جنگ
تکنیک های پیشگام هنرمندان اولیه فتومونتاژ توسط صنعت تبلیغات از اواخر دهه 1920 به بعد مورد استفاده قرار گرفت. عکاس آمریکایی آلفرد گشیدت (Alfred Gescheidt)، در حالی که در دهه 1960 و 1970 عمدتاً در زمینه تبلیغات کار می کرد، از تکنیک های فوتومونتاژ برای خلق پوسترها و کارت پستال هایی با زبان طنز استفاده کرد.
از دهه 1960، جری اولسم(Jerry Uelsmann) در دنیای فتومونتاژ تأثیرگذار شد و از بزرگ‌کننده‌های متعدد برای استفاده از تکنیک‌های بسیاری استفاده کرد که در نهایت روزی بر فتومونتاژ دیجیتال تأثیر می‌گذارد( افکت جری اولسمن در فتوشاپ). در سال 1985 او حتی کتابی را منتشر کرد که تکنیک های خود را نشان می داد و توضیح می داد، درست دو سال قبل از اینکه توماس (Thomas) و جان نول (John Knoll) شروع به فروش فتوشاپ از طریق Adobe کنند.
ده سال بعد در سال 1995، راسل براون( Russel Brown )، مدیر خلاقیت ادوبی، سعی کرد اولسمن را وادار کند تا فتوشاپ را آزمایش کند. جری اولسمن آن را دوست نداشت، اما همسرش مگی تیلور( Maggie Taylor) دوست داشت و شروع به استفاده از آن برای تولید فتومونتاژ دیجیتال کرد و یکی از بنیانگذاران ژانر مدرن در فتومونتاژ شد.
ظهور نرم افزار فتوشاپ
فتوشاپی که امروز می بینید قرار نبود اینگونه باشد. مثل همه اتفاق های تاثیر گزار راه درازی را پیموده است و هر از گاهی تغییرات زیادی را پشت سر گذاشته است. فتوشاپ در سال 1982 توسط دو برادر به نام‌های توماس و جان نول توسعه داده و راه اندازی شد.
فتوشاپ توسط ادوبی توسعه داده نشده، بلکه توسط ادوبی خریداری شده است. ادوبی فتوشاپ که به عنوان یک بازکننده تصویر سیاه و سفید شروع به کار کرد، اکنون فتوشاپ پادشاه همه ویرایشگرهای عکس و نرم افزارهای ویرایش رنگ است.
اولین تصویر در فتوشاپ
می خواهید بدانید کدام تصویر برای اولین بار در فتوشاپ ویرایش شده است؟
این عکس همسر خالق توماس نول بود که برای اولین بار در فتوشاپ ویرایش شد. عکس همسر توماس در ساحل بود. این عکس اغلب با نام جنیفر در بهشت شناخته می شود.
ورود فتومونتاژ به دنیای تکنولوژی
روش های بسیاری برای ترکیب تصاویر وجود دارد که به آنها فتومونتاژ گفته می شود. مانند «چاپ ترکیبی» ویکتوریایی، چاپ بیش از یک نگاتیو روی یک تکه کاغذ چاپی ، تکنیک‌های مونتاژ رایانه‌ای و … . همانطور که یک کولاژ از چند جنبه تشکیل شده است، هنرمندان نیز تکنیک های مونتاژ را با هم ترکیب می کنند ( نمونه آثار رومار بیردن 1912–1988).
طراحان گرافیک و ویراستاران عکس معاصر در مجلات اکنون کلاژ ها و یا فتومونتاژ ها را به صورت دیجیتالی ایجاد می‌کنند. ایجاد یک فتومونتاژ دیجیتال در بیشتر موارد با ظهور نرم افزارهای کامپیوتری مانند فتوشاپ آسان تر شده است. این برنامه ها تغییرات را به صورت دیجیتالی انجام می دهند و امکان گردش کار سریعتر و نتایج دقیق تری را فراهم می کنند. آنها همچنین با اجازه دادن به هنرمند برای “بازگرداندن” خطاها، اشتباهات را کاهش می دهند. درواقع روند ترکیب تصاویر در نرم افزار ها سریعتر و دقیق تر شده است. اگر بحثی بر سر پاسخ به سوال فتومونتاژ چیست؟ باشد، اینجا خواهد بود. چرا که باتوجه به چیزی که تا الان در مورد آن صحبت کردیم. فتومونتاژ دیجیتال تفاوت هایی با اصل تکینک فتومونتاژی که در اواخر قرن 19 استارت خورد دارد.
برخی از این نرم افزار های گرافیکی
- Adobe Photoshop
- Paint Shop Pro
- Corel Photopaint
- Pixelmator
- NET
- GIMP
فتومونتاژ دیجیتال
از اینجا به بعد وارد بحثی خواهیم شد که تمرکز بیشتری روی آن داریم. درواقع دوره آموزشی فتومونتاژ حرفه ای هم به این بحش می پردازد. یعنی برسی و یاد گیری مجموعه ای از تکنیک ها و مهارت هایی که به ما در خلق یک فتومونتاژ حرفه ای کمک می کند. تمام صحبت هایی که تا الان انجام شد برای این بود که بدانیم در کجای دنیای بزرگ و اسرار آمیز فتومونتاژ قرار داریم.
کلاژ فتومونتاژ و فتومونتاژ دیجیتال
تفاوت و شباهت با کلاژ
کلاژ –قیچی، کاغذ، خطکش، چسب ( متریال ها )
برش های تصاویر، برش صفحات مجلات، تایپ و …
فتومونتاژ – دوربین عکاسی، اتاق چاپ عکس ( متریال ها )
عکس هایی که با دوربین عکاسی ثبت شده
فتومونتاژ دیجیتال – نرم افزار و ابزار پیشرفته ( متریال ها )
عکس های دیجیتال، تصاویر اینترنتی، اسکن تصاویر، افکت های گرافیکی، مدل های سه بعدی و …
تکنیک فتومونتاژ دیجیتال
در ادامه به معرفی فتومونتاژ دیجیتال می پردازیم. تکنیکی که خودش از مجموعه ای از مهارت ها و دانش های گرافیکی تشکیل شده. امروز این تکنیک بطور گسترده در دنیای تبلیغات و گرافیک استفاده می شود.
امروزه نرم افزار های پیشرفته مانند فتوشاپ جای فتومونتاژ دستی را در میان طراحان گرافیک، هنرمندا و عکاسان را گرفتنه اند. البته باید گفت که فتومونتاژ دیجیتال نیز انواع مختلفی مانند: خبری، هنری، مفهومی، تبلیغاتی و… را شامل می‌شود. که فتومونتاژ تبلیغاتی این روزها جزء مشاغل پر درآمد محسوب می‌شود. همچنین فتومونتاژ بصورت سنتی یا همان کلاژ نیز طرفدارهای خودرا دارد.
کاربرد های فتومونتاژ
ضرورت یادگیری فتومونتاژ چیست؟
فتومونتاژ در هرجایی که تصویری وجود داشته باشد می تواند کاربردی باشد. از اتد زدن ایده ها تا اجرای تصویر سازی های پیچیده.
فتومونتاژ دیجیتال محدودیتی از نظر کاربرد ندارد.
برخی از کاربرد های فتومونتاژ
عکاسان: عکاسان برای اعمال تغییرات در تصاویر خودشون در ژانر های مختف میتوانند از فتومونتاژ دیجیتال استفاده کنند.
نقاشان: پیش از اینکه دست به قلم و بوم شوند می توانند با استفاده از تکنیک فتومونتاژ دیجیتال ایده خود را در کمترین زمان پیش از اجرای اصلی ترسیم و آزمون خطا کنند.
معماران: معماران برای ارائه پروژه های خود و شیت های معماری و همچنین کاهش زمان رندر و انجام پست پروداکشن می توانند از تکنیک های فتومونتاژ استفاده کنند.
طراحان گرافیک : طراحان گرافیک برای طراحی پوستر و تصاویر تبلیغاتی و هرنوع ترکیب بصری در تبلیغات می توانند از فتومونتاژ استفاده کنند.
طراحان بسته بندی، مجسمه سازها، طراحان لباس و هرچه شاخه ای از رسته های هنری که نیاز به مشاهده ایده خود در بهترین کیفیت پیش از اجرا و صرف زمان و متریال دارد.
برخی معتقد هستند که در فتومونتاژ به علت استفاده از تصاویر ثابت و دو بعدی نمی توان تمام ایده ها را اجرا کرد. به طور مثال برای اجرا یک ایده نیاز به یک تصویر از فردی با شنل قرمز از طرف شونه راست داریم. اما پیدا کردن این تصویر در کیفیت خوب سخت و یا غیر ممکن است. در جواب باید گفت که در فتومونتاژ حرفه ای به وسیله عکاسی، ساخت دکور، مدل سازی و… متریال های خود را تولید می کنیم. از این جهت فتومونتاژ فقط گرد هم آوردن تصاویر اینترنتی نیست. و ایت برخورد با فتومونتاژ دیجیتال یک برخورد غیر حرفه ای است.
مسائل حقوقی و اخلاقی
چرا نباید یک عکس انتزاعی وجود داشته باشد وقتی یک نقاشی انتزاعی وجود دارد؟ البته گاهی اوقات کاملاً واضح است که نوعی مونتاژ در تصویر وجود دارد. اگرچه گاهی اوقات در یک فتومونتاژ حرفه ای از نظر بصری چندان واضح نیست و مشکل از اینجا شروع می شود.
آیا یک هنرمند می تواند واقعیت را تغییر دهد؟
- این واقعا هنر است؟
- آیا انجام چنین کاری اخلاقی است؟
- آیا این سوء استفاده از هنر است؟
وقتی هنرمندی با عقل سلیم بیننده بازی می‌کند و عکس‌هایی را ارائه می‌کند که به وضوح چیزی غیرممکن را نشان می‌دهد. این خلاف اخلاق است. یک فتومونتاژ حرفه ای با هدف رعایت اصول زیبایی شناسی و ترکیب یک دست عناصر بصری برای انقال پیام کاربرد دارد. گاهی یک هنرمند با انجام یک فتومونتاژ حرفه ای سعی در بیان افکار و ایده های خود دارد. در تمامی این موارد این مسئله در نگاه مخاطب بوجود می آید، که در حال نگاه کردن به یک فتومونتاژ حرفه ای و یک تصویر ساخته شده است. که بخاطر رعایت اصول ترکیب بندی، نورپردازی و پرسپکتیو به شکلی واقعی دیده می شود که نتیجه خلاقیت و مهارت هنرمند است.
اما صحبت اصلی زمانی است که این مهارت جهت گمراه کردن، انشار اخبار فیک و جو سازی و گمراه کردن مردم استفاده شود.
دستکاری عکس و یا فتومنیپولیشن
دستکاری عکس به تغییرات ایجاد شده در یک تصویر اشاره دارد. اغلب، هدف از دستکاری عکس، ایجاد یک تصویر “واقع گرایانه” دیگر است. این امر به نگرانی های سیاسی و اخلاقی متعددی به ویژه در روزنامه نگاری منجر شده است. در بخش مسائل حقوقی و اخلاقی به آن اشاره شد.
میان فتومونتاژ و فتومنیپولیشن هم تفاوت هایی وجود دارد که گاها این دو عبارت به جای یک دیگر استفاده می شوند. پیرامون این موضوع در بخش تفاوت های فتومونتاژ و فتومنیپولیشن صحبت کرده ایم.
جمع بندی کلی
جستجو برای آغاز دقیق مونتاژ (یا کلاژ) می‌تواند به نسخه‌های خطی ژاپنی قرن دوازدهم، مینیاتورهای ایرانی قرن سیزدهم و تقویم‌های روکوکو آلمانی منتهی شود. اساساً فتومونتاژ ساخت یک تصویر ترکیبی اما منفرد است. که از تعدادی بخش عکاسی مجزا تشکیل شده است. که اکنون می دانیم در فتومونتاژ مدرن تنها از عکس های عکاسی شده استفاده نمی شود.
کار فوتومونتاژ شامل انواع مختلفی از ویرایش تصویر است. در آن چندین عکس بریده شده با هم ترکیب می شوند تا یک تصویر جدید را تشکیل دهند. این می تواند شامل برش تصاویر چاپ شده باشد. به این ترتیب ویراستاران مجلات قبل از وجود نرم افزار طراحی دیجیتال برای طراحی نشریات استفاده می کردند. ایجاد طرح بندی به نام pasteup .
اما اکنون، ابزارهای طراحی دیجیتال مانند Adobe Photoshop، زنده کردن صحنه های تخیلی را با استفاده از تصاویر موجود، بدون برش چسب یا کاغذ، آسان تر از همیشه می کنند. هنگامی که فتومونتاژ به صورت دیجیتال انجام می شود، می توان آن را کامپوزیت نیز نامید.
